Krioterapia
Krioterapia jest to zabieg, który usuwa łagodne zmiany zlokalizowane w obrębie szyjki macicy, czyli nadżerki. Metoda ta polega na niszczeniu zmienionych chorobowo komórek za pomocą niskiej temperatury. Krioterapia nie uszkadza struktur szyjki macicy, zatem nie powoduje zaburzeń w funkcjach rozrodczych. Jest zabiegiem skutecznym i prawie bezbolesnym. Trwa około 30 minut. Po wykonaniu krioterapii przez okres około 2 tygodni utrzymują się obfite, wodniste upławy związane z procesami regeneracyjnymi w obrębie szyjki macicy. Pacjentka może odczuwać dyskomfort w obrębie narządu rodnego spowodowany reakcją zapalną organizmu na niszczenie własnych komórek
Wymagania przed zabiegiem:
Zalecenia po zabiegu:
Sono-HSG
Sono-HSG to badanie mające na celu ukazanie jamy macicy i jajowodów. W diagnostyce niepłodności sprawdza, czy w jamie macicy nie ma przeszkód (zrosty, mięśniaki) oraz czy jajowody są drożne – czyli nie zatkane – co uniemożliwiałoby dotarcie plemników do komórki jajowej.
Badanie sono-HSG polega na wprowadzeniu do jamy macicy soli fizjologicznej oraz kontrolę jej przepływu z zastosowaniem nieszkodliwej ultrasonografii.
Za pomocą strzykawki i specjalnego miękkiego cewnika podaje się do jamy macicy płyn, który stopniowo wypełnia jamę macicy, potem jajowody i następnie dostaje się do jamy otrzewnej. Czasami zdarza się, że płyn podawany w trakcie zabiegu pomaga udrożnić zlepione jajowody, co umożliwia kobiecie zajście w ciążę – jest to funkcja terapeutyczna sono-HSG.
Zazwyczaj czas trwania zabiegu nie przekracza 20 minut. Zabieg jest zwykle (w odróżnieniu od klasycznej histerosalpingografii rentgenowskiej) całkowicie niebolesny. Czasem pacjentka czuje dyskomfort przypominający bolesną miesiączkę.
WSKAZANIA DO BADANIA
Badanie umożliwia ocenę drożności jajowodów, kształtu jamy macicy, stwierdzenie zmian rozwojowych, przegrody, zrostów pozapalnych, mięśniaków, guzów macicy, istnienie przerostu endometrium, polipów.
SPOSÓB PRZYGOTOWANIA DO BADANIA
Badanie wykonywane jest w pierwszym tygodniu po miesiączce (po całkowitym ustąpieniu krwawienia i plamienia). Badania nie wykonuje się w czasie krwawienia miesiączkowego nawet w przypadku śladowego krwawienia z ujścia zewnętrznego części pochwowej szyjki macicy. Pacjentka przed wykonaniem badania powinna być 6 godzin na czczo.
Warunkiem dopuszczenia do badania jest wykonanie badań:
MOŻLIWE POWIKŁANIA PO BADANIU
Infekcja narządów miednicy mniejszej i dolegliwości bólowe podbrzusza. Wcześniejszy posiew z kanału szyjki macicy oraz użycie jednorazowego sterylnego sprzętu, minimalizują możliwość powikłań w postaci zapalenia przydatków i zapalenia otrzewnej.
Pessar
Pessar to krążek silikonowy wkładany do pochwy w celu leczenia wielu dolegliwości ginekologiczno-położniczych. Wśród wskazań do stosowania pessara należą: niewydolność cieśniowo-szyjkowa, poporodowy zespół bólowy miednicy mniejszej spowodowany osłabieniem aparatu więzadłowego miednicy, nietrzymanie moczu, leczenie uciskowego częstomoczu u ciężarnych, profilaktyka żylaków kończyn dolnych i sromu, obniżenie macicy i ścian pochwy, wypadanie macicy i pochwy.
Niewydolność szyjki macicy
W celu leczenia niewydolności szyjki macicy u ciężarnych stosowany jest pessar kołnierzykowy. Jego zadaniem jest zmniejszenie ryzyka porodu przedwczesnego poprzez odciążenie szyjki macicy. Pessar można zastosować zarówno w ciąży pojedynczej jak i mnogiej. Przed założeniem pessara należy wykonać posiew z kanału szyjki macicy. Po 2-3 dniach po założeniu krążka należy poddać się kontroli u lekarza ginekologa, następne wizyty kontrolne powinny odbywać się w odstępach 2-3 tygodniowych. Należy pamiętać, aby na czas założenia pessara powstrzymać się od współżycia seksualnego. Pessar powoduje powstawanie upławów. Nie mają one jednak negatywnego wpływu przy jego stosowaniu. Zdjęcie pessara następuje w 36 tygodniu ciąży.
Obniżenie narządu rodnego
Zaburzenie to polega na obniżeniu narządów miednicy poniżej ich prawidłowego usytuowania. Jest częstą dolegliwością kobiet w okresie pomenopauzalnym. Jednym ze sposobów leczenia zaburzeń statyki narządu rodnego jest założenie pessara. W ciągu 3-4 dni po założeniu pessara należy zgłosić się na wizytę kontrolną. Pessar należy wyjmować co 4 tygodnie i po dokładnym umyciu go za pomocą ciepłej wody i mydła i po posmarowaniu go odpowiednim preparatem zleconym przez lekarza włożyć go ponownie do pochwy. Wizyty kontrolne po założeniu pessara powinny odbywać się w odstępach nie dłuższych niż 3 miesiące.